Blog

Waar zijn de kinderen?!

On donderdag, september 19, 2019

Het is halverwege de middag en de scholen zijn uit. Ik loop met Lars richting speeltuin, om even leuk van de glijbaan te gaan. Wij wonen in een nieuwbouwwijk, waar iedere dag nieuwe geboorteborden buitenstaan en je verwacht dat er overal rondhuppelende kinderen zijn. Bij veel huizen zie je die geel/groene mannetjes staan met ‘slow down’ en aan alles zie je dat het een wijk is waar heeeel veel kinderen wonen.

Wat mij onwijs opvalt

Toch valt me steeds, wanneer ik door de wijk slenter, een ding op. Er spelen amper kinderen buiten! Wel een handjevol kindjes in de speeltuin, of in de ochtend (of begin avond) een ouder met een klein kindje, maar that’s it! Maar echt: waar zijn al die kinderen?! Een school die zowat uit zijn voegen barst en waar je je kindje moet inschrijven als hij/zij net geboren is. Een peuterspeelzaal waar je al niet terecht kan als je je kindje met een jaar inschrijft en het is ook gewoon echt een hele grote wijk, met zooooveel gezinnen. Waar zijn de kinderen?!

Dat verstoppertje spelen doen ze verrekte goed..

Denk ik dan! En toch vrees ik dat het anders is.. Ik slenter met Lars langs de huizen. Als ik bij een willekeurig huis naar binnenkijk, zie ik kinderen op de bank voor de tv zitten, of met de welbekende ‘iPad’.

Nu moet ik meteen mijn buren een groot compliment geven, want hun kinderen gaan iedere avond voor het eten lekker buitenspelen. Skaten, in de tuin op de trampoline, of gewoon lekker spelen op straat. Iets wat ik vroeger zo graag deed! Kinderen kunnen zo gewoon even lekker kind zijn en hun energie kwijt, want laten we vooral niet vergeten dat ze op de basisschool toch heel veel aan hun tafeltje moeten zitten. (helaas, want het kan ook anders). Van buitenspelen (met elkaar) leren kinderen sowieso zoveel meer dan van een filmpje, of iPad.

Begin bij jezelf

Mijn moeder zei (en zegt) altijd: ‘als je de wereld mooier wilt maken, begin bij jezelf.’ En dat is wat ik dan ook maar doe! Ik wil dat mijn kind buiten speelt en leert om met andere kinderen te spelen. Dat hij lekker hard rondfietst, verstopt in andermans tuin, of van mij part belletjelelt (had ik een bloedhekel aan vroeger). Ik wil dat hij buiten is en speelt, want dat is zo gezond!

Iedere dag ga ik daarom met Lars naar buiten. Iedere dag spelen we wel in de zandbak, speeltuin, fietsen we een rondje, stampen we in de plassen en zoeken we steentjes. En om een voorbeeld aan mijn buren te nemen: als Lars iets groter is gaat hij lekker, voor het eten, de tuin in.

En een filmpje? Die mag hij zeker kijken! Zo kijkt Lars bijvoorbeeld de geweldige ‘Peppa Big’ tijdens zijn fruitje en mag hij, als ik kook, ook nog even Netflixen (haha). Niks op tegen! Zolang het (vind ik) niet ten koste gaat van het buitenspelen.

Toch moet je lekker doen wat goed voelt

Ik ben er ook van overtuigd dat wij als ouder het beste met ons kind voorhebben en je je dus niet hoeft te verantwoorden voor de keuzes die je maakt. Dus mag jouw kindje wel tv kijken in plaats van buiten spelen? Dan moet je dat helemaal zelf weten! 🙂 Vooral doen wat goed voelt. Dit voelt voor mij goed en dus ook mijn verhaal! En wat mij opviel in de wijk..