Mijn kind ‘moet’ dit doen!

Van de vakantie in Duitsland, naar Florida! In deze vakantie (oh throwbackje dit mensen!) waren wij in Disney in Orlando. Super gaaf en enorm magisch voor die kleintjes en eigenlijk stiekem ook nog steeds voor ons! Blijft je dus bij.

Op bezoek bij Timon

Wij bezochten daar niet alleen het ‘normale’ Disney park, maar ook het Animal Kingdom. De dierentuin. Daar was een dansfeestje met Timon en de aap (hoe die ook alweer heet…? Iemand?). Lars vond het allemaal reuze interessant, maar ook spannend. Wat wil je met een kindje van anderhalf. Erik Jan ging samen met Lars richting Timon. Zelf loopt hij er wel heen, maar als hij aandacht krijgt, ja.. dat is toch wel even heel eng! We schoven hem voorzichtig een klein beetje richting Timon. Eerst wat draaien met zijn armpjes en een beetje wegdraaien, maar langzaam aan begon Lars het leuk te vinden. Zelfs zo leuk dat hij de neus van Timon aan durfde te raken. Oké, toen ging ik even compleet stuk, want dat was hilarisch! Diegene, Timon dus, reageerde hier gelukkig leuk op. Maar waar ik nu eigenlijk heen wil..

Mijn kind ‘moet’ dit doen

Wat ik heel vaak zie is dat kinderen dingen moeten van hun ouders, bijvoorbeeld iemand een kus moeten geven, terwijl ze dat heel eng vinden, of gewoonweg echt niet willen. In dit geval wilden wij graag dat hij even naar Timon ging, maar als hij dat niet wilde, was het ook prima geweest. Veel ouders die hun kindje juist richting dat beestje duwen en een foto ‘moeten’ maken. Dus ‘moeten’ die kindjes perse met Timon knuffelen. Dat kan dan soms wel eindigen met een hoop gehuil en frustratie bij die kinderen.

Ik vind het zelf heel belangrijk om Lars niet te dwingen iets te doen wat hij niet wilt. Oké, sommige dingen moeten, maar ik bedoel de situaties als een kus moeten geven, of iets laten doen wat ze echt niet durven of willen. Ik houd daar niet van, want dan voelt hij zich ook niet veilig. Als Lars niet bij Timon in de buurt wilde komen, dan was dat ook prima geweest. Niks moet. Op die manier hoop ik dat hij er een fijne en leuke ervaring aan overhoudt (nu zal hij alleen het gevoel nog meekrijgen, want herinneren doet hij het zich natuurlijk niet) en zich veilig voelt. En een kus geven, of iets dergelijks, komt vanzelf wel (of niet). Soms kan het overigens echt wel heel jammer zijn voor de ouders. Dat snap ik ook wel.. Maar wie weet komt het nog een andere keer en dat is ook prima toch?

Veiligheid bieden

Ik ben er van overtuigd dat veiligheid en geborgenheid bieden een van de belangrijkste dingen is. Al is het alleen dat je er bent voor je kindje, mee gaat en een handje en/of een knuffel geeft. Kinderen durven op die manier nou eenmaal veel meer. Zo hebben wij het ook geleerd. Lars wacht ook vaak op een handje, of tot dat wij bij hem zijn. Trouwens.. de eerste stap is hoe dan ook altijd samen.

Conclusie

Dus Lars hebben we de kat uit de boom laten kijken en uiteindelijk was hij niet weg te slaan bij Timon. Alles op zijn eigen tijd en manier. Zo deden wij het trouwens ook bij het ‘geit knuffelen’, zoals je in de Malkenschoten plog kan zien.

Vooral lekker alles samen doen en je kindje vooral de veiligheid bieden die hij, of zij nodig heeft! Niets moet, alles mag (in bovenstaande context dan he).

Hoe gaan jullie om met dergelijke situaties? Hoe bieden jullie je kindje veiligheid?

Liefs,

Volg je me al op Bloglovin’, Facebook en Instagram?