Mijn 15 maanden oude dreumes!
On
Lars is echt een ondeugende en ontdekkende dreumes van alweer 15 maanden. Iedere dag zit hij wel op het tv-kastje, beweegt hij zich richting stopcontact, huilt hij als hij zijn zin niet krijgt, probeert hij over zijn huisje heen te klimmen en eet hij de kaas en worst tussen zijn brood uit. De rest laat hij dan staan he, haha. Echt een enorme ondeugd. Aan het eind van de dag ben ik gesloopt en ben ik er ook wel eventjes klaar mee, maar ik kan onwijs genieten van deze 15 maanden oude dreumes.
Daar kan ik wel onzeker van worden..
Soms kan ik overigens ook best onzeker worden van andere mensen/ouders om je heen, maar we moeten proberen toch naar ons eigen kind te kijken. Ieder kind ontwikkelt zich op zijn eigen tempo. Dat houd ik dan ook de hele tijd in mijn achterhoofd. Zo waren er een heleboel ‘decemberkinderen’ die al voordat ze een jaar waren konden staan en lopen. Lars begon toen net met staan en lopen zat er echt nog niet in. Moet je hem nu eens zien?! Zo drie maandjes later..
Meteen even een kanttekening bij deze blog: het gaat om Lars zijn ontwikkeling en die gaat dus niet voor iedereen op! Het is puur om te delen wat Lars nu met 15 maanden doet. Vind ik zelf ook leuk om later terug te zien.
Mijn 15 maanden oude dreumes
Bijna twee weken geleden geleden kwamen wij terug van onze vakantie en sindsdien heeft Lars enorme sprongen gemaakt. Zomaar ineens! Dat laat ook weer duidelijk zien dat kinderen zich echt in hun eigen tempo ontwikkelen. Voor de vakantie begon Lars met wat voorzichtige stapjes te zetten, maar daar bleef het bij. Na de vakantie werden die kleine stapjes ineens een stukje lopen en is het nu zelfs alleen maar hele stukken willen lopen. Er zit echt geen rust meer in, haha. Hierdoor denkt Lars ook ineens op alles te kunnen klimmen en klauteren. Zelfvertrouwen moet dus ook duidelijk groeien!
Deze 15 maanden oude dreumes wilt dus overal alleen maar lopen en kan zichzelf ook heel beheerst weer op zijn billen laten zakken. Waar wij wel van opkeken was dat Lars ineens uit zichzelf ging staan. Eerst op een knie en toen hup staan. Meneer liep vervolgens heel snel weg. Soms lijkt het wel rennen joh..
Vol trots torens bouwen
Ik merk dat na de vakantie, dus met 15 maanden, hij ineens heel veel zelf kan doen. Hij doet je ook enorm na, maar daar leert hij van. Blokken, bekers en stapelringen worden rustig door hem gebouwd/neergezet. Hij kijkt dan super trots als het hem gelukt is. Echt zo van: kijk dan wat ik kan! Diertjes worden netjes op een rijtje gezet en meneer begint zelfs wat te kleuren (lees krassen dus haha). De krijtjes en potloden vindt hij trouwens wel lekker proeven.. Haha. Maar bovenop zijn loopauto klimmen is wel zijn favoriete bezigheid nu volgens mij haha: op, af, op, af.. Een plezier dat Lars heeft!
De streken van mijn 15 maanden oude dreumes
Veel van die heerlijke ondeugende streken hebben te maken met het overal op willen klimmen. Dit gaat ook niet altijd goed.. Er zijn dagelijks genoeg valpartijen en blauwe plekken. Ik heb best wat angst voor punten van tafels en kasten. Zeker nu hij 16/17 tanden heeft.. Verder kan je er weinig aan doen helaas. Knuffels helpen goed in elk geval. 😉 De stekkers achter het tv-kastje en de stopcontacten zijn ook interessant. Ik controleer altijd of de beveiligingen nog goed zijn, want voor je het weet.. Moet er niet aan denken!
Je ziet Lars dan heel sneaky richting stopcontact gaan. Dan kijkt hij me aan, omdat hij weet dat hij iets doet wat niet mag, maar gaat door. Dan zeg ik vaak nee, dat mag niet en dan krijg ik een big smile. Vervolgens doet Lars het lekker wel. Na drie keer is het klaar voor ons, maar het is zo grappig (en soms wel vervelend) dat hij maar blijft proberen. Ons blijft hij dus alsmaar uitproberen, want zeer slopend is. Het hoort erbij, maar dan mag het soms best even zwaar zijn. En Lars begrijpt echt wel goed wat je doet en bedoelt. Hij zegt trouwens zelfs op het goede moment dja (ja). Echte woorden gebruikt hij nog niet, maar dat komt vanzelf.
Lars kan trouwens ook driftig/gefrustreerd raken als iets hem niet lukt. Die dreumesen willen altijd zoveel he, terwijl dat nog helemaal niet zo goed lukt. Als je het dan samen doet moet hij al snel weer lachen en gaat hij verder met het volgende spelletje.
Cliché: het gaat me te snel!
Ze zeggen dat het eerste jaar snel gaat, maar de ontwikkelingen van deze 15 maanden oude dreumes gaan minstens net zo snel als je het mij vraagt. Ik geniet, net zoals ik genoot van het eerste jaar! En soms zou ik heel eventjes wel terug in de tijd willen. Lars wordt zo snel groot.. Toch blijft het mijn kleine, grote ondeugd.
Wanneer wilden jullie kindjes ‘alles’ zelf doen? Wat vinden jullie van de dreumesfase? 🙂
Liefs,
Volg je me al op Bloglovin’, Facebook en Instagram?