Hoe wij bijna onze vlucht misten!
On
Bon dia lieve allemaal,
Even een kort (naja kort..) blogje dit keer! De WiFi hier op het resort is namelijk echt zoooo traag.. Elke keer als ik iets probeer te schrijven moet ik of een uur wachten tot het allemaal geladen is, of de WiFi valt uit. Het enige dat wel aardig lukt is een foto van mijn camera op mijn telefoon uploaden en die op Instagram zetten. Dat doe ik dus ook en zo houd ik jullie toch op de hoogte van onze reis. Mocht je mij dus wel willen blijven volgen en duurt het wachten op een blog wat lang: volg mij, ilsevisscher, op Instagram en daar zie je vrijwel iedere dag een foto, of foto’s met tekst verschijnen! Binnenkort volgen natuurlijk de vakantie plogs. 🙂
Dikke vette pech!
Dit keer toch een kleine update via mijn blog! Had ik (en wij) namelijk even dikke vette pech.. Twee dagen geleden moesten wij doorreizen naar Bonaire, echt een heerlijk eiland, maar ik kreeg precies die dag last van voedselvergiftiging. En tja.. dan ben je niet echt met uploaden, reizen en dergelijke dingen bezig moet ik zeggen.. Ik vond dat zo rampzalig en voelde me zo verschrikkelijk. Erik Jan moest die dag helemaal alleen voor Lars zorgen, de dingen regelen, koffers pakken en ons naar het vliegveld brengen. En ik liep daar als halve gare rond, haha. Vliegen zelf was al niet top, maar die reis naar het vliegtuig toe.. Hadden wij toch bijna onze vlucht gemist!
Hoe wij bijna onze vlucht misten
Dat ging namelijk zo.. Op Curacao weet je dat alles eigenlijk heel relaxt gaat, weinig stress en alles komt wel goed. Wij vertrokken toch dik op tijd vanuit ons hotel richting vliegveld. De huurauto moest worden ingeleverd, waarbij we eerst heel lang moesten wachten op onze voorgangers en toen we eindelijk de sleutel konden afgeven duurde het welgeteld nog geen vijf minuten voor het klaar was. Maar goed, tijd zat! Wij liepen linea recta naar de check-in balie. Deze mevrouw checkte heel relaxt al onze bagage in, hield nog een leuk praatje met de man naast ons en vertelde doodleuk dat we de extra kosten maar even moesten pinnen buiten. Nou hup Erik Jan richting pinautomaat. Binnen no-time was hij gelukkig weer terug. Ik keek ondertussen hoe laat het was en schrok enigszins..
Onze vlucht zou kwart voor acht zijn en het was ondertussen al kwart voor zeven (al een eeuwigheid later dan we vertrokken waren). Waarop die mevrouw ook nog eens doodleuk richting de mega lange rij voor ons wijst en zei dat we met een kwartiertje gingen boarden. Huh? Wat?! Wij sloten toch rustig aan in de rij, met de gedachte dat het wel wat zou vlotten. Die mevrouw was namelijk ook nog zo relaxt en de vorige keer ging alles heel vlot, dus het zou wel goed komen. Toch?!
Voorpiepen
De eerste rij duurde echter al heel lang en tegen zeven uur konden we eindelijk ons paspoort laten checken. Nou hup snel door naar de security-check waar de rij nog langer was dan de vorige. De klok tikte intussen door en het was al vijf voor half acht. Ja echt mensen, twintig minuten voor vertrek. Gelukkig waren er nog wat mensen met hetzelfde probleem en zij mochten voorgaan, dus wij schoven ook onder het touw door naar de rij ervoor. We hebben geen vrienden gemaakt ben ik bang, maar alles voor die vlucht.. want wat moet je anders?
Daarna zijn we met zware stress en gehaast door de security-check gekomen en vergaten we bijna de helft, maar we renden richting vliegtuig. Letterlijk rennen he! Net op tijd kwamen we aan, want het was voor ons en nog een boel anderen echt kantjeboort. De mensen stonden namelijk al op de lift en de transferbus te wachten.
Een propellervliegtuig
Oef, dit heb ik echt nog nooit meegemaakt! Wat duurde dat lang zeg, echt niet normaal. Blijkbaar moet je een dag van te voren vertrekken wil je zeker weten dat je op tijd bent voor je vlucht.. En als je dan ook nog een hondsberoerd bent is het al helemaal verschrikkelijk. Ik heb dit deel van onze reis dus niet echt als prettig ervaren, maar goed. Bleek als klap op de vuurpijl ook nog eens een propellervliegtuig te zijn en dat was toch een onrustige en wiebelige vlucht. Afgrijselijk.
Gelukkig gaat het nu weer wat beter met me, heb ik dat deel van de reis verwerkt (haha) en hebben we gisteren (zondag) eindelijk weer wat kunnen doen. Ik kan dus echt niet goed stilzitten, of liggen met de wetenschap dat je op zo’n prachtig eiland bent dat je nog niet kent en waar de zon zooooo heerlijk schijnt! Vandaag gaan we naar het zuiden van Bonaire en hopen we wat flamingo’s te zien en te kunnen snorkelen.
De plog van onze vakantie komt dus nog online, alleen foto’s op mijn website uploaden is hier niet te doen. Ik beloof dat ik mijn best zal doen, maar ik durf niet te beloven dat het deze week nog online komt.. en anders hebben jullie snel twee lange plogs te goed!
Hoe is het met jullie? Hebben jullie leuke dingen gedaan dit weekend? Een fijne week allemaal!
Pasa un bon dia!
(Een fijne dag!)
Liefs, Ilse
