Rubriek #12: Het verhaal van mama Linda
On
Hi lieve allemaal,
Hoe was jullie weekend? Genoten? Vandaag eindelijk weer een nieuw verhaal van een mama! Voor de vakantie deed mama Femke haar verhaal en dit keer is mama Linda aan de beurt. Linda deelt haar meest bijzondere, maar emotionele moment, ze blikt terug op haar zwangerschap en vertelt hoe zij met sprongen in de ontwikkeling van Benthe omgaat. Lees je mee?
Algemeen
Even voorstellen!
Hoi! Ik ben Linda, 30 jaar oud en ik blog op www.mallemama.nl. Ik woon samen met mijn vriend in het prachtige Drenthe, we wonen hier nu een jaar en het bevalt echt super goed. Sinds januari 2018 zijn wij de trotse ouders van onze lieve dochter Benthe. Ook hebben wij nog twee knotsgekke katten rondhobbelen.
In het dagelijks leven werk ik voor de gemeente als communicatieadviseur, ik werk 32 uur per week en geniet van mijn werk. Mijn hobbys zijn mijn blog, spelletjesavonden met vrienden, sushi eten en goede boeken lezen.
Hoe ziet een (normale) dag eruit?
Een normale dag start om half 7, dan sta ik op en begin ik mijn dag. Tenminste, in theorie, meestal blijf ik nog even tien minuten liggen en kijk ik even op de social media om zelf op te starten. Meisje blijft meestal lekker liggen tot 7 uur, dan haal ik haar uit bedje en maak ik haar klaar voor de dag. Dan gaan we naar beneden, maak ik onze tassen klaar en rond kwart over 7 begin ik aan mijn (broodnodige) kop koffie en krijgt ons meisje haar eerste fles. Om tien voor acht racen we de deur uit. Ik breng Benthe dan naar de gastouder en ik ga daarna door naar het werk. Meestal doe ik nog even een make-uppie op in de auto (als ik stil sta) en ontbijt ik op het werk.
Om vijf uur haal ik ons meisje weer op. Ik spendeer dan echt twee uurtjes met haar, met een hapje en een fles en lekker even spelen. Om 7 uur gaan zij naar bed en daarna eten wij pas samen. Dat kan nu nog omdat ze niet met ons mee eet. ’s Avonds is het of sporten, of bloggen of het huishouden en dan val ik rond half 11 mijn bed in.
Moederschap
Wie ben ik als moeder?
Oh dat vind ik heel lastig. Ik ben natuurlijk ‘pas’ een half jaartje moeder en ik ben nog mijn weg aan het vinden hierin. Blijkbaar ben ik wel een moeder die iedereen graag foto’s laat zien van ons meisje en de leuke dingen die ze allemaal doet. Haha volgens mij vinden mijn collega’s dat ook heel fijn…
Ik vind het wel belangrijk dat zij alle ruimte krijgt om te groeien en te ontdekken wie ze is. Belangrijk vind ik om goed op haar te letten en te ontdekken wat ze leuk vind en waar ze op reageert. Ik vind het belangrijk om haar uit te blijven dagen op haar niveau en haar ontwikkeling ook te stimuleren en haar de rust en ruimte te geven om veilig te groeien.
Het mooiste aan het moederschap vind ik..
Benthe. En alles aan haar. Ik vind het prachtig om te zien hoe ze groeit, hoe ze op ons reageert, om er achter te komen wie ze is en op wie ze lijkt. Ik vind het zo’n geweldige ontdekkingsreis.
Dit vind ik lastig..
Ik kon altijd goed alleen zijn en vond de rustige momentjes met een kop thee en een boek heerlijk. Deze momentjes zijn heel schaars geworden. Er is nu echt altijd wat te doen, altijd een was, een stofzuiger die eigenlijk nodig gebruikt moet worden, een vaatwasser om uit of in te ruimen ect. Soms moet ik even alleen zijn, moet ik even ademen.
Wat was voor mij het meest bijzondere moment?
Dat gebeurde toen Benthe 7 dagen oud was. We waren weer terug in het ziekenhuis en ze was opgenomen omdat ze 15% was afgevallen en ze kon haar afvalstoffen niet kwijt. Ze zag dus geel en moest onder de blauwe lampen. Wij mochten ook de nacht blijven, ik kon kolven en om 7 uur ’s ochtends haar zelf weer een flesje geven. Tijdens deze voeding had ik voor het eerst ‘contact’ met haar. Voor het eerst keer ze me aan en keek ze ook ‘helder’ uit haar oogjes. Na een week ontmoetten ik mijn dochter echt. Dat was een heftig, geweldig mooi en zeer speciaal moment.
Normen en waarden die ik wil meegeven
Ik vind het belangrijk dat ze leert om respect te hebben voor anderen, dat ze verdraagzaam is naar anderen. Dat ze verschillen tussen mensen accepteert, dat ze dat mooi vind, en niet eng. Maar ook dat ze het belangrijk vind om goed voor zichzelf te zorgen, dat ze durft te vallen en op te staan en dat ze zichzelf mag zijn.
Wat ik achteraf anders zou hebben gedaan, of zou doen
Ik vind dat ik af en toe wat meer op mijn strepen moet gaan staan naar anderen toe. Ik moet meer mijn grenzen, m.b.t. haar aangeven naar derden. Dat kunnen mijn ouders zijn die haar toch een ijsje laten proeven, terwijl dat totaal nog niet nodig is. Dat kunnen vriendinnen zijn die hun kinderen laten spelen met haar favoriete speeltjes (en dat ze die ook in hun mond stoppen). Ik moet in die rol echt nog groeien. Het is en blijft mijn dochter en ik moet echt duidelijk ‘nee’ leren zeggen.
Onze eigen weg vinden
Benthe is bijna zes maanden dus zijn we toe aan hapjes en prakjes en bijvoeding. Hier bemoeid ook iedereen zich mee; waarom zijn we niet met vier maanden begonnen met hapjes? Moeten we nu niet alvast? Moet ze met het warme weer niet wat extra water? Moet je wel beginnen met vast voedsel? Rapley of prakjes?
Wij proberen heel erg onze eigen weg hierin te vinden. Zo hebben we de eerste hapjes aangeboden als ‘vast voedsel’, geen prakje, het was een heerlijk stukje watermeloen. Ze was aan het sabbelen en likken en voelen. Heerlijk om te zien. Eten hoeft ze nog niet perse, ze haalt alles nog uit haar melk en dit kan ze lekker ontdekken.
De belangrijkste eigenschap van een moeder
Moeders zijn duizendpoten, iedere moeder heeft dan ook andere eigenschappen en kwaliteiten. Voor mezelf vind ik geduld een belangrijke en ook het vermogen om jezelf toch (soms) weg te cijferen. Zo’n klein hummeltje kan niets zonder jou en dat betekend wel, vooral in deze levensfase, dat jij jezelf op de achtergrond zet.
Zwangerschap
Ik wist dat ik zwanger was, doordat..
Oh mijn borsten waren zo pijnlijk. Ik gaf gekscherend mijn vriend de schuld, maar hij zei ‘ga jij maar zo’n test doen’. En zowaar was het zo.
Zwangerschapskwaaltjes
Ik heb eigenlijk de mazzel gehad dat ik weinig kwaaltjes had. Wel heb ik een paar keer last gehad van maagzuur, maar toen ik de maagzuurremmers in huis had gehaald was het eigenlijk voorbij. Ik was alleen ontzettend moe en dus wel veel extra geslapen.
Wat vond ik van het zwanger zijn?
Ik vond zwanger zijn wel heel bijzonder. Het is echt een soort klein geheimpje wat je bij je draagt, vooral in het begin natuurlijk. Achteraf besef ik me dat ik misschien er nog meer van had kunnen genieten? De laatste weken waren vooral spannend, omdat ons meisje ophield met schoppen en tekenen van minder leven vertoonde. Die weken waren soms best eng en stonden vooral in het teken van de baby coachen tot beweging en meer onderzoeken in het ziekenhuis.
Ondanks dat ik dus een hele mooie zwangerschap had zonder veel kwaaltjes. Zou ik, als het me nog een keer gegund is, het nog bewuster willen meemaken. Minder logistiek en regelen en meer genieten en ervaren en voelen.
Ik vond het leukste..
Het leukst vond ik de schopjes als ik tijdens mijn werk in overleg zat. Haha, misschien heel raar, maar ik vond dat zo leuk. Zat je in een overleg en opeens wordt de zakelijke omgeving dan onderbroken met zo’n schattig schopje.
De beste tip voor tijdens je zwangerschap en bevalling
Maak je niet te druk. Ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan. Maar lieve mama (to be) het komt goed! Ook als je niet het bedje opgemaakt hebt voordat je bevalt, of als je nog niet de laatste hydrofiele washandjes en vitamines in huis hebt. Dat is allemaal nog te regelen. En ook met de bevalling, ik heb wel een cursus gedaan hoor. Een beetje voorbereiding is heel fijn. Maar je lichaam snapt het. Je lichaam weet wat het moet doen, heel prachtig bijzonder om mee te maken.
Uitgebreid onderzoek doen: ja, of nee?
Ja, wij hebben zowel de NIPT test gedaan en de 20 weken echo. Omdat ik het gewoon wilde weten. Een kind zet je hele leven als op z’n kop en als je een kindje krijgt die meer/speciale aandacht nodig heeft, dan is dat ook een hele aanpassing. Ik wilde gewoon goed voorbereid zijn.
Het geslacht van mijn kindje
Ja. Wij wilde heel graag weten wat het zou worden, puur (heel onromantisch) uit praktisch oogpunt. En ik ben nog steeds blij dat we dat gedaan hebben. Het was zo’n mooi moment, toen we klaar waren met de geslachtsbepalende echo en we zaten in de auto naar huis…het besef van ‘we krijgen niet alleen een kindje, maar we krijgen een dochter’! Het was zo concreet en echt opeens.
En we hebben voor onze families ook een gender reveal gehouden. Heel simpel we zijn naar een gezellig tentje gegaan, lekker koffie en thee en we hadden cupcakes laten maken met een roze vulling. Geen taart om aan te snijden, maar iedereen kon op hetzelfde moment bijten en er zo achter komen. Erg leuk!
Onze voorbereiding op de bevalling
Wij hebben de cursus Samen Bevallen gedaan. Vier avonden met een groep van allemaal jonge papa’s en mama’s to be. Super leuk! Het was heel gezellig, maar ook heel nuttig. De ademhalingsoefeningen (het puffen) en de verschillende fases van de bevalling. Ik vond het later heel fijn dat ik begreep wat mijn lichaam aan het doen was. Ik kon het rationeel een plekje geven en dat hielp mij wel heel rustig te blijven tijdens de bevalling.
Mijn bevalling
Oh ik heb mijn hele bevallingsverhaal opgeschreven en dat kan je terug vinden op mallemama.nl. Maar in een notendop: het was lang, het was heftig, het was vooral heftig het eerste half uur na de bevalling. Maar ik kijk er goed op terug.
Dit moet je doen tijdens je zwangerschap
Je moet echt lekker goed naar je eigen lichaam luisteren. En je moet doen wat je wilt doen (binnen het redelijke dus, geen alcohol, geen bungyjumpen, geen sigaretten). Maar je leven is nu nog helemaal van jou, dus doe wat je wil. Geniet, slaap uit, ga uit eten, pak negen maanden lang elke film die je wilt in de bios en geniet!
Baby
Is mijn leven veranderd sinds de komst van Benthe?
Natuurlijk is het leven veranderd. En zo hoort het ook. Uitslapen is er niet meer bij en ook ’s nachts ben je veel vaker actief. Ik denk dat het gebrek aan slaap de grootste aanpassing vraagt.
De grootste mijlpaal vind ik..
Oh welke niet?! Het is waar, jou kind is het meest geweldige, schattige, slimme, snelle en liefste baby ooit! En zo hoort het toch ook. Ik vond het een geweldige mijlpaal toen ze echt begon te lachen, of toen ze ons begon te herkennen. Het was geweldig toen ze een nacht doorsliep (het blijft er sporadisch bij ééntje) en ik vind het nu geweldig dat ze begint met hapjes en prakjes. Het is allemaal zo leuk. Je denkt dat het niet leuker wordt, maar het wordt dan vervolgens nog leuker!
Hoe ik omga met de sprongen in de ontwikkeling van Benthe..
Meeveren, je moet echt leren loslaten en meeveren met je baby. Wil je baby alleen op je slapen? Ja, zo zij het dan, dan installeer je je tussen de kussens op de bank en zet je Netflix aan en is het accepteren dat je niets gedaan krijgt. Wil je kindje alleen maar in de draagzak omdat hij/zij anders huilt…dan knoop je dat ding om en ga je aan de wandel. Het is niet altijd leuk, het is helemaal niet leuk als ze alleen maar huilen en je weet niet waarom. Of dat ze niet willen slapen (wat je ook doet!) en je weet niet waarom. Maar accepteer het maar en ga er in mee. Hoe meer je begint te bokken of je geduld verliest, hoe moeilijker het voor jullie wordt.
Wat vond ik lastig met betrekking tot de omgang met je Newborn?
Benthe was de eerste zeven weken echt een zwaan-kleef-aan. Ik kon haar eigenlijk niet wegleggen, dan zetten ze het op een brullen. Natuurlijk snap ik dat, zo’n kindje heeft negen maanden heerlijk in je buik gezeten en moet het nu opeens ‘alleen’ doen. Ik zou ook lekker op mijn bekende mama willen liggen. Maar na al die weken vond ik het wel pittig worden. Ik snakte naar wat ademruimte voor mezelf. Ik ben ook echt met 7 of 8 weken begonnen met oefenen (urenlang) van het slapen in eigen bedje en niet alleen op mama.
En nu kan ze niet meer rustig op me liggen…nu mis ik het…stom he.
Het voedingsschema van Benthe
Omdat we nu bijna een weekje bezig zijn met bijvoeding reken ik dat nog niet mee in haar voedingsschema. Ze krijgt ook amper wat binnen dus dat zou niet eerlijk zijn.
Over het algemeen:
07.00 uur ochtendfles (200 ml)
11.00 uur flesje (200 ml)
rond 12.30 uur vlak voor haar middagslaapje een “snack-fles” van 60 ml
15.00 uur een flesje (200 ml)
18.30 uur avondfles (200 ml)
En ze wordt vaan ’s nachts ook nog wel wakker rond 3 uur en dan krijgt ze vaak nog een 60 ml flesje, maar deze zijn we aan het afbouwen.
Het lievelingsspeeltje
Ik heb drie Dikkie Dik tutlapjes/popjes/knuffels. Dus ik hoop van harte dat dat een favoriet wordt van haar. Maar ze vind de Sofie de giraf bijtring echt helemaal geweldig. Daar kan ze uren op kauwen. Ze is ook gek op het kleine beertje van Ikea, dat is lekker makkelijk vast houden en ze heeft laatst van mijn oom en tante de Knuffel Puppy gekregen van VTech…daar krijgt ze geen genoeg van! De geluidjes, de lichtjes, de kleuren. Heerlijk vind ze het.
Favoriete babyhapje
Benthe heeft tot nu toe watermeloen, banaan, komkommer en bloemkool gehad. Waarbij ze banaan het minst vond en watermeloen was de grote favoriet. We bieden dit dan gewoon aan in vaste vorm, dus niet geprakt of iets, gewoon een stuk wat ze vast kan houden en op kan sabbelen (niet te klein). En dat gaat hartstikke goed. Van de week hapte ze er zelfs een stukje vanaf, ik zat dus op het puntje van mijn stoel, maar ze slikte het keurig door.
Onze babykamer
Onze babykamer is wit/grijs/mintgroen. Een lekkere frisse combinatie en de kleuren hadden we al uitgezocht voordat we wisten dat het een meisje werd. Maar heb er geen spijt van. Het is een lekker plekje. De meubels zijn van Bopita en alleen de oude schommelstoel is merkloos.
De luiertas
Ik heb een vrij neutrale luiertas, ik wilde niet zo’n ‘schreeuwerig’ exemplaar. Ook omdat vriendje er gewoon mee moet kunnen lopen. Plus ik heb er niets mee. Ik heb een zwarte schoudertas van Koelstra, wel een officiële luiertas hoor, inclusief matje en klein extra etuitje. Zwart van buiten en van binnen licht grijs met witte sterretjes. Ik ben echt super blij met dat ding.
Mijn ‘supertip’
Ik vond dit de meest verschrikkelijke zin die tegen mij gezegd werd in het begin. Maar het is waar, dus: ‘Luister naar je moederinstinct’. Ik weet het, misschien heb je het gevoel dat je dit helemaal niet hebt, je weet niet wat je moederinstinct is. Het is niet alsof een kind met een gebruiksaanwijzing komt en hoe moet jij het magisch opeens allemaal weten? Dat kan je ook niet, dat kan niemand. We doen allemaal maar wat.
Maar het groeit. Naarmate je kindje groeit en jij als moeder groeit, groeit jullie band en dan groeit ook dat instinct. Jij weet wel wat je kindje nodig hebt, en soms weet je het niet en dat is ook prima. Maar luister naar je gevoel en doe je best. Dat is het best wat je kan doen. Blijf dichtbij jezelf en je eigen gevoel.
Het verhaal van mama Linda
Lieve mama Linda, Dankjewel voor het delen van jouw verhaal. Wat heb je het prachtig weten te beschrijven. Heel persoonlijk en mooi hoe we kunnen lezen wat voor mama je bent. Je bent eerlijk over de mindere kanten van het moederschap, maar benoemd ook heel goed wat het juist geweldig maakt. Het is erg herkenbaar en ik denk voor heel veel mama’s (en papa’s). Oef en inderdaad.. Alles wat je in de avond nog moet doen. Dan weet je echt dat je een moeder bent, haha. Ik wens jou en je gezin alle geluk toe. Geniet van je prachtige dochter Benthe! En nogmaals dankjewel voor het delen van jouw verhaal!
Benieuwd..
Na dit persoonlijke verhaal van mama Linda ben ik benieuwd naar..
Wat jullie mooiste moment als moeder zijnde is?
Mocht je het verhaal van mama Linda gelezen hebben en zou je ook graag jouw verhaal willen delen? Stuur dan een mailtje naar ilse@halloliefkleintje.nl en wie weet sta jij binnenkort in deze rubriek!
De volgende keer..
Maandagavond, dus morgen, komt er een nieuwe blog online! Dan deel ik met jullie het bedritueel van Lars. Dinsdag probeer ik een plog online te zetten en mocht dit door de hoeveelheid foto’s niet in één dag lukken? Dan komt het woensdag! Ik heb namelijk niet normaal veel foto’s gemaakt van de vakantie (een stuk of 8000) en die moet ik allemaal doorkijken, haha. Leuk is het wel!
Bedankt voor het lezen en ik zie jullie graag morgen weer terug!
Liefs,
Volg je me al op Bloglovin’, Facebook en Instagram?