Rubriek #10: het verhaal van mama Tanja

Mijn naam is Tanja en ik ben 31 jaar. Ik ben bijna 3 jaar getrouwd met Kay en samen hebben we een dochter, Abby, die in oktober alweer 2 jaar word. Ook ben ik momenteel ruim 36 weken zwanger van ons tweede meisje.

Ik ben thuisblijfmama. Ik werk niet. Niet geheel een eigen keuze al geniet ik wel van het feit dat ik echt elke minuut van elke dag bij onze dochter kan zijn en zo alles van haar meemaak.

Ik ben dol op schrijven en heb dus ook een eigen blogpagina aangemaakt toen onze dochter geboren was en daarnaast schrijf ik momenteel eigen, kleine, verhalen in de hoop ooit een boek te kunnen realiseren.

Momenteel vrij saai. Het thuis zijn is met momenten heerlijk maar kan ook erg eenzaam zijn. Gelukkig dat ik een vrolijke dreumes om mij heen heb. Zij is echt het zonnetje in huis en maakt daarom ook elke dag weer anders. Maar de muren komen ook wel eens op mij af. Zeker nu in deze 2e zwangerschap waarin mijn lichaam veel meer protesteert dan bij Abby.

 

Moederschap

Wie ben ik als moeder? 

Ik ben een hele relaxte moeder en geef niet veel om de regeltjes zoals ‘het zou moeten’. Ik deins niet terug voor een beetje suiker bijvoorbeeld. Wat ik wel belangrijk vind is dat onze dochter leert beleefd te zijn. Een simpele begroeting als je iemand tegenkomt, gezondheid bij een nies en een dankjewel als je iets krijgt. Daar zijn wij nu wel echt mee bezig al. Verder zijn wij gewoon hele gezellige ouders. Lachen we veel met zn allen, knuffelen we veel en gaan we lekker veel naar buiten.

 

Het mooiste aan het moederschap vind ik..

Abby’s mooie karakter. Haar vrolijkheid en de ontwikkeling die ze doormaakt. Je krijgt zo gigantisch veel liefde van zo’n klein kindje.

Wat zijn dingen die ik lastig vind?

Dat is vooral deze periode geweest. Ik had deze 2e zwangerschap ietwat onderschat omdat de eerste tot vrijwel het einde erg makkelijk ging. Bij Abby had ik alleen de laatste 2 weken voor de bevalling wat meer moeite. Nu al best wel een hele tijd en ik moet nog wel even. Op het moment dat Abby even dwars gaat liggen dan zakt de moed mij wel eens in de schoenen.

Maar over het algemeen gezien mag ik absoluut niet klagen.

 

Het meest bijzondere moment was voor mij..

Poeh lastig. Dan ga ik toch voor het allereerste moment. Haar geboorte en onze eerste ontmoeting. Dat ze op mijn werd gelegd. Heel cliché maar dat is echt magisch.

 

De meest belangrijke eigenschap die een moeder moet hebben vind ik..

Liefde voor je kind(eren). Verder moet iedereen zelf bepalen wat ze belangrijk vind en hoe ze op wil voeden. Als je je kind maar elke dag laat merken hoeveel hij of zij voor je betekent.

 

Zwangerschap

Hoe wist ik dat ik zwanger was?

Bij allebei was het gepland, dus we wisten wanneer we konden testen. Bij beide had ik ook heel sterk het gevoel/idee dat het ook daadwerkelijk zo was.

 

Zwangerschapskwaaltjes..

Bij Abby niet veel kwaaltjes gehad. Dus dat ging erg makkelijk. Ik kon rusten wanneer ik wilde. Nu is dat iets lastiger. Zeker omdat ik nu ook meer kwaaltjes heb. Maar gelukkig heb ik al hulp kunnen inschakelen van familie. Zij staan 24/7 voor ons klaar.

 

Waar geniet ik het meeste van?

Absoluut het gevoel/leven in je buik. Het contact wat je kan maken met de kleine.

 

Mijn ‘super tip’ voor tijdens de zwangerschap en bevalling is..

Ik heb heel veel gehad aan de ademhalingstechniek die bij hypnobirthing hoort. Ik heb geen cursus gevolgd overigens. Maar ben zelf informatie op gaan zoeken en de techniek dagelijks gaan oefenen in het 3e trimester. Bij de bevalling kon ik die uiteindelijk prima toepassen waardoor ik rustig kon blijven en zonder pijnstilling heb kunnen bevallen. Zo wil ik het nu ook weer gaan doen/proberen.

 

Uitgebreid onderzoek naar je kindje. Wel, of niet?

Wij kozen ervoor dat NIET te doen. De onzekerheid als er alleen maar vermoedens zijn wilden wij niet doormaken. De combinatietest is met 12 weken. Als er dan iets gevonden word moet je tot week 16 wachten tot de vruchtwaterpunctie. Ik zou gek worden in die weken daar tussen.

 

Het geslacht van ons kindje

Wij wilden het absoluut weten. Bij allebei. Geen gender reveal gegeven maar het wel op een leuke manier bekend gemaakt bij familie.

 

Ademhalingsoefeningen!

 

Mijn bevallingsverhaal

Poeh heb je even haha. Eigenlijk heb ik die als heel bijzonder ervaren. Het was voor mij de eerste bevalling dus alles nieuw en spannend. En toch voelde ik mij heel relaxed de weken vantevoren. Mijn eerste weeën voelde ik op 4 oktober 2016 om half 6 in de ochtend. Maar gedurende 4 uur lang waren het vooral nog menstruatiekrampen. Prima te doen dus. Vervelend aanwezig maar niet super pijnlijk.

Vanaf half 10 werd het serieus en belde ik mijn man dat hij toch maar naar huis moest komen van zijn werk. Iets na 10 uur was hij er en ben ik onder de douche gaan staan. Om de weeën beter op te kunnen vangen. Verloskundige gebeld en die zou rond 12 uur langskomen. Ze was nog even met een bevalling bezig en aan de hand van onze informatie en het feit dat dit onze eerste was konden we nog wel even zo doorgaan.

Maar wat was ik blij toen uiteindelijk inderdaad om 12 uur de bel ging.

Intussen zat er nog ongeveer zo’n 1,5e minuut tussen de weeën en waren zw behoorlijk heftig. De verloskundige controleerde de ontsluiting en tot mijn grote vreugde zat ik al op 7 cm.Dus hup naar de open verloskamers van het ziekenhuis. Een eventuele ruggenprik werd nu wel afgeraden omdat ik al zo ver was. Want ool in het ziekenhuis ging het snel. De eerste controle daar na onze aankomst zat ik al op 9 cm. We waren toen een uurtje binnen ongeveer. Ging dus best wel vlot. Maar toen…sterrenkijkertje. Abby keek omhoog in plaatst van omlaag en dat werkt niet geheel in je voordeel zeg maar. Hoe vlot het in het begin ging zoveel geduld moesten we toen ineens hebben en moest ik zelfs een aantal persweeën opvangen want ze lag er nog niet goed genoeg voor. Dat was enorm pittig maar de ademhaling wist mij rustig te houden en ik verloor de moed gelukkig niet. Al heb ik meermaals op dat moment gedacht dat het nu wel op mocht gaan schieten. Uiteindelijk mocht ik gaan persen en daar heb ik 70 minuten over gedaan. Ze wilde het laatste randje echt niet over. Totdat de verloskundige de term vacuümpomp liet vallen. Alsof Abby dat verstaan had en het er niet mee eens was. Ineens draaide ze en moest de verloskundige haar bijna opvangen. Zo snel kwam ze er ineens uit.

Het klopt echt, het hele avontuur enkele minuten daarvoor was ik spontaan vergeten. Ik kon alleen maar vol bewondering naar dat kleine meisje OP mijn buik kijken. Ik was opslag verliefd. Een uur lang heb ik haar bovenop mij gehad. Daarnaast mocht ze lekker met papa knuffelen en ben ik gaan douchen. Na die douche mochten we naar huis. Ineens waren we met zn drietjes. Machtig mooi!

 

Tijdens je zwangerschap moet je dit..

Echt wel doen –> Naar je lichaam luisteren en volop genieten van alle mooie momenten. De trapjes en de echo’s. Heerlijk

Echt niet doen –> niet lief zijn voor jezelf. Je mag best een beetje egoïstisch worden in je zwangerschap en voor jezelf opkomen. Er groeit immers een leven in je.

 

Kinderen

Het mooiste aan kinderen hebben vind ik..

Tja wat niet. Heel veel. Het feit dat je samen met de liefde van je leven nieuw leven op de wereld hebt gezet om ze vervolgens te zien opgroeien en ontwikkelen. Het karaktertje dat ze heeft en de onvoorwaardelijke liefde en vrolijkheid dat ze brengt. Wij zijn zo dol op dat meisje en kijken enorm uit naar de komst van haar zusje.

 

Dit zou iedere moeder moeten doen met hun kind

Liefde geven. Veel liefde. En dan komt de rest vanzelf. Goede verzorging, leuk tijdverdrijf, zorgen voor de drie r’s etc.

 

Wat is ons favoriete uitstapje? 

Wij zijn graag buiten. Dus heerlijk het bos in of een stuk wandelen. Of de auto in en zien waar die ons heen brengt. Eens in de zoveel tijd plannen we iets groters. Zoals een dagje weg. Waar je heen gaat maakt niet zoveel uit. Als het maar past bij de leeftijd. Vermaken doen ze zich toch wel.

 

Wat mijn ouders deden en ik meeneem in de opvoeding van mijn kinderen

Niet pushen. Ons lekker vrij laten in onze eigen ontwikkeling. Nou is Abby nog heel jong natuurlijk maar ook straks als ze naar school gaat wil ik haar motiveren in wat ze leuk vind en complimenteren als ze ergens haar best voor doet ook al levert het maar een voldoende of 6je op. Mijn ouders waren ook zo en ik heb dat altijd prettig gevonden. Maakte daardoor ook gewoon mijn huiswerk en werd niet tegendraads. En nu met Abby, nog een dreumes, probeer ik daar wel al een beetje bij stil te staan. Is ze ergens niet zo snel mee nou dan niet. Komt vanzelf wel. We geven haar (en zij zichzelf dan ook) ook een applausje bij hele kleine overwinninkjes. Ook al lukt het nog niet helemaal. Goed motiveren en het leuk houden.

 

De ideale vakantie met kinderen vind ik..

Als er maar genoeg te doen is voor alle leeftijden en het netjes en schoon is.

 

Favoriet speelgoed

Ze vind eigenlijk alles wel leuk. Speelt veel en kan dat ook zelfstandig.

 

Praktisch

Ik shop het liefste bij..

Gewoon ‘simpel’ bij de zeeman, wibra, primark etc. Het hoeft niet duur te zijn om leuk uit te zien.

 

Mijn ‘super tip’

Blijf gewoon lekker jezelf en volg je gevoel. Er zijn zoveel verschillende manieren om op te voeden en iedereen heeft wel een andere mening en je kan daardoor heel onzeker worden. Dit is echt niet nodig!