Blog #22: Persoonlijk: mijn verhaal over de kraamtijd, deel 1

Hi lieve allemaal,

Vorige week deelde ik mijn bevallingsverhaal met jullie en nu wil ik mijn verhaal over de kraamtijd vertellen. Was het echt zo zwaar als je vaak hoort, hoe was de kraamzorg en hoe ging het met het geven van borstvoeding? Maar ook wat ik van die gênante situaties in de kraamtijd vond. Ik vertel je vandaag en volgende week mijn verhaal. Komt ie!

Kraamzorg

We kwamen midden in de nacht thuis en kregen een tijdelijke kraamverzorgster die ons op weg hielp. Om acht uur in de morgen kwam de kraamverzorgster die de hele week zou blijven. Ze belde aan en ze bleek een beetje een Achterhoekse vrouw te zijn, maar enorm lief en positief. Ik zag de week op deze manier wel zitten! We kregen tijdens het intakegesprek, weken geleden, wel te horen dat als het niet klikte we het aan moesten geven. Dat was gelukkig niet nodig! Ze was meteen super lief naar Lars toe en het voelde goed.

Sandra liet ons eerst wat bekomen, regelde het ontbijt en zorgde dat Lars getemperatuurd werd. Wat ze verder precies deed? Geen idee, ik was er echt nog niet bij. Ik zat nog op die mega grote, blauwe wolk. Plus je zit vol adrenaline en maakt de helft maar mee.

De verzorging van Lars

Ik knuffelde vooral met Lars en was bezig met mijn gezinnetje. De eerste dagen was ik niet in staat om Lars echt te verzorgen, zoals omkleden en in badje doen. Erik Jan deed dit samen met Sandra. Tijdens de bevalling kreeg ik weinig hechtingen en verloor ik weinig bloed, wat natuurlijk hielp bij het herstellen, maar toch heb je last. Alles doet pijn, je lichaam voelt flubberig en leeg en je bent gewoon kapot moe. En als ik zeg kapot moe, dan bedoel ik ook echt heel erg moe! Allemaal logisch en daarom liet ik het hen ook maar doen. De eerste vier dagen ben ik ook alleen maar boven gebleven, probeerde ik me wel steeds echt aan te kleden en probeerde ik Lars ook zelf wel te verzorgen. Wilde het gewoon zo graag allemaal leren en doen! Eindelijk was ik mama.

Je moet er alleen zo goed opletten dat je niet teveel gaat doen. Als ik teveel had gedaan ging mijn lichaam veel pijn doen en moest ik gaan slapen. Erg pittig allemaal en de kraamtijd was me wat, maar het is ook enorm bijzonder. Het is zo genieten van en met je nieuwe gezinnetje en alles eromheen.

Controles, controles en controles

Dit vond ik dus helemaal niks! Dat de verloskundige steeds langskwam om te kijken hoe het met je ging en dan een gesprek over je startte met de kraamverzorgster terwijl je er gewoon bij zat! Hoe is Ilse haar temperatuur? Hoe zien de hechtingen eruit? Hallo, kijk eens wie er naast je zit?! Misschien dat de irritatie ook wel door de slechte relatie kwam, die ik met onze verloskundige had, maar ik vond dit zo vervelend! En dan steeds die wisselingen in verloskundige wat ook echt niet mijn ding was. Gelukkig had Sandra snel door hoe ik was en dat ze bepaalde dingen echt niet hoefde te onderzoeken. Als ik me iets afvroeg of raar vond vroeg ik dit wel aan haar. Onze verloskundigen (naja twee van de drie) toonden trouwens ook weinig tot geen interesse in Lars, lieten een stagiaire het woord doen en zaten voornamelijk zelf op hun telefoon. Je snapt wel dat ik hier dus echt geen zin in had iedere dag. Ze maakten mijn kraamtijd er in elk geval niet leuker op, haha.

Ik vond het wel fijn dat Lars heel goed in de gaten gehouden werd door Sandra. Hij was bij zijn geboorte vrij licht, waardoor hij niet echt mocht afvallen. Ze juichte altijd als hij weer wat was aangekomen, zo leuk! Ik was zo trots op mijn mannetje en ben dat nog natuurlijk.

De gehoortest en hielprik.

De gehoortest en hielprik werden door een lieve vrouw gedaan die oog had voor Lars en dit voelde heel prettig. Zo’n hielprik doet toch pijn in je moederhart, al huilt je kindje vooral om het vasthouden van zijn voetje en niet om de pijn.

Lars kreeg een soort oordopjes in zijn oor en zo werd er gekeken hoe snel de geluiden terugkaatsten, als ik het zo goed zeg. Hier deed hij heel rustig aan mee en het was dan ook zo gepiept. Voldoende!

Borstvoeding tijdens de kraamtijd

Oh dan het volgende ‘ding’ in de kraamtijd, het geven van borstvoeding. In het ziekenhuis hadden ze één keer geholpen met aanleggen, maar dat moest nu natuurlijk iedere keer gedaan worden. Onze kraamverzorgster Sandra hielp me daarbij en we deden het dan ook alleen als zij er was. Ik vond het aanleggen lastig en het wilde niet lukken zoals het zou moeten. Lars bleek niet goed te kunnen aanhappen en afvallen mocht hij niet. Hij moest dus goed in de gaten gehouden worden en kreeg daarom vanaf moment één ook al bijvoeding, Nutrilon, in een flesje. Prima, zolang hij maar wel bleef aanhappen, want anders kon hij het verleren. Wij stuntelden dus rustig verder, maar echt gelukkig werd ik er niet van.

Wat een geklooi vond ik het geven van borstvoeding, maar wel heel bijzonder om te kunnen. Dat je gewoon zo’n kleintje zelf kan voeden! We hielden vol en wachtten gewoon tot het Lars zou lukken. Ze dachten zelfs nog dat zijn tongriempje te klein was, maar gelukkig was dit niet het geval. Toen hij na een aantal dagen eindelijk kon aanhappen, kreeg ik niet normaal veel pijn aan mijn borst. Het wilde gewoon niet. We probeerden het met een tepelhoedje, maar ook dit deed enorm veel pijn. Naast het geven van borstvoeding kolfde ik ook al vaak. Dit omdat Lars voldoende binnen moest krijgen en op deze manier de melkproductie gestimuleerd zou worden. Pittig vond ik dit!

Lactatiekundige

We besloten er een lactatiekundige bij te halen en hoopten dat zij een idee of oplossing had. Ik stond hier trouwens heel nuchter in. Lukte het dan was het mooi meegenomen en lukte het niet dan was het jammer. Moet voor beide partijen te doen zijn en dat vind ik nog steeds! Elke keuze die met liefde gemaakt wordt is goed, zowel voor borst- als kunstvoeding.

Voor de bevalling twijfelde ik trouwens over het geven van borstvoeding, omdat het me om eerlijk te zijn vreselijk leek een baby aan je borst te laten drinken. Uiteindelijk bleek dat juist heel bijzonder om te doen! We gingen het daarom gewoon proberen met een lactatiekundige, want het liefste gaf ik Lars wel borstvoeding voor de antistoffen en dergelijke die hij dan mee zou krijgen. Juist ook nu mijn productie wel prima was en ik dus vrij gemakkelijk borstvoeding kon geven.

Marlinda, mijn lactatiekundige, kwam langs en zij is even nuchter als ik en heeft dezelfde houding. Niet doordrammen op borstvoeding wanneer het niet te doen is, zoals ik wel in veel verhalen hoorde. Ze was heel begripvol, lief en behulpzaam. Ik had echt het gevoel dat ze me begreep en zo iemand heb ik nodig. Zeker bij zoiets als het geven van borstvoeding.

We probeerden van alles! Legden Lars op verschillende manieren aan, probeerden het met en zonder tepelhoedje, begon met extra vitamine B12 en Calcium slikken en deed er alles aan om het te laten slagen. Marlinda hield contact met mij, telefonisch, en hielp mij zo verder op weg. Ze dacht echt goed met mij mee, tot dat ik het zelf verder alleen kon.

Moeilijke keuze..

Ik besloot op den duur naar twee voedingen aan mijn borst te gaan en de rest te kolven. Ik kreeg alleen echt een ‘piranha gevoel’ bij Lars die dronk, dus ben ik gestopt. Moeilijke keuze, maar het beste voor ons allebei. Lars hoefde niet kost wat kost aan mijn borst te drinken en daar al zijn kracht voor te gebruiken. Daarbij hoefde ik geen pijn te hebben bij elke slok die hij dronk. Het was het proberen waard geweest, alleen werd het mij gewoon teveel. Ik wilde hem nog wel graag borstvoeding meegeven, dus begon ik fulltime te kolven.

Dit heb ik tot drieënhalve maand volgehouden en daarna ben ik gaan afbouwen. Nu met vijf maanden geef ik nog maar één flesje borstvoeding en kolf ik twee keer per dag. Het is wel bijna klaar en op deze manier kan ik rustig deze periode afsluiten. Dit voelt voor mij goed. Ik merk ook wel wat het geven van borstvoeding met je lichaam en energie doet. Ik was enorm moe, kreeg weer wat energie en dan moest ik weer kolven. Je raadt het al: na het kolven begon dit riedeltje opnieuw en was ik weer super moe. Erg pittig en had veel impact op mijn lichaam, maar het was het waard. Ik ben blij dat ik deze ervaring rijker ben.

Gênante momenten waar je doorheen moet als mama (en die ik al een stukje minder gênant vind nu)

Het geven van borstvoeding was dus best wel een ding, maar meer dan waard. Is meteen ook zo’n redelijk gênant moment waar je als kersverse moeder doorheen moet. Hoort echt bij de kraamtijd en is achteraf best wel komisch. Staan ze hoor met z’n allen om me heen mee te kijken met het geven van borstvoeding. Daar moet ik achteraf wel heel erg om lachen, omdat ik juist iemand ben die van te voren roept dat ze dat echt NOOIT gaat doen, haha. Maar er zijn wel meer van die momenten en die ga ik nu lekker met jullie delen! Naja een deel, want volgende week vertel ik over de rest van mijn kraamtijd (en juist de positieve en mooie momenten). Wedden dat ik dan nog wel wat meer van deze situaties bedenk, haha.

Mijn lijstje met gênante dingen/momenten tijdens de kraamtijd:

1. Dat je samen met anderen druk bezig bent met het aanleggen van je kindje. En dat dat dan precies moet op het moment dat de verloskundige er is, of iemand anders. Daar moest ik nog even doorheen, want dat is dus echt niks voor mij. Iedereen kijkt mee met je borsten, wie dat prettig vindt..? Achteraf vind ik dit nog steeds niks, maar kan ik er wel heel hard om lachen.
2. Koolbladeren in je bh stoppen als je last hebt van stuwing.. Wie had dat ooit gedacht?! Serieus, koolbladeren, of witte kool, in je bh stoppen. Wie dat verzonnen heeft? Is trouwens wel een goede oplossing! Dus mocht je binnenkort in je kraamweek zitten dan moet je dat echt doen. Koolbladeren hebben een koelend effect en dit verzacht de pijn.
3. De onderzoeken die ze moeten doen om te kijken of alles wel zo geneest, zoals het zou moeten.
4. Dat je het hebt over het naar de wc gaan, hoe dat gaat en of je nog bloedverlies hebt. En dat dat nog belangrijk is ook. Mij werd trouwens gevraagd hoe het met mijn onderkantje was, haha. Nu ik dit type hebben we hier nog lol om! Nooit gedacht dat ik hier makkelijk over zou praten.
5. Je krijgt ineens wel hele persoonlijke vragen die je dan ook nog beantwoordt. Sinds wanneer deel ik de details van mijn bevalling en erna met iemand?! Of ik ingeknipt ben? Wat zijn dat eigenlijk voor vragen? Haha.
6. Oh en dat je advies krijgt over je seksleven, haha. Je mag dit wel, dit niet en hier moet je op letten. Uhm, ik ben nog geen week geleden bevallen mensen..

Benieuwd

Ik ben zo benieuwd of jullie dit herkennen! Hebben jullie zelf ook van die gênante momenten gehad tijdens je kraamtijd en waar je achteraf heel hard om kunt lachen? Als moeder wordt je overal wel makkelijker in he? Het moeder zijn is me toch iets bijzonders!

Tip voor je kraamtijd

Mocht je nog in je kraamtijd komen en een Newborn fotoshoot willen doen (of een ander soort shoot), dan kan je die bij Lichtzoet Fotografie boeken met 20% korting! Hoef je alleen maar even te melden dat je via Hallo lief kleintje komt. Wil je een idee hebben van de foto’s die zij maakt? Ik schreef deze blog over haar, omdat ik echt fan ben! Waarom nu deze tip? Ik merk achteraf dat ik een heel deel van mijn kraamtijd maar half heb meegekregen. Alles gaat een beetje langs je heen en daarom is het zo mooi om de momenten vast te leggen en je later terug kan blikken op deze bijzondere periode!

Het vervolg

Volgende week vertel ik jullie meer over kraamzorg en donderdag vertel ik verder over mijn kraamtijd. Heb ik last gehad van kraamtranen, wat was dat met die postbode en hoe deden wij het met kraamvisite? Ben je benieuwd kom dan zeker even terug! En mocht je mijn vorige blog over het voedingsschema van Lars gemist hebben? KLIK dan hier, of heb je juist zin om mee te kijken met mijn eerste moederdag? KLIK hier.

Hopelijk tot dan!

Liefs,