Blog #16: Van juf, naar thuisblijfmoeder.
On
Hi lieve allemaal,
Dit keer een persoonlijk artikel, namelijk over de keuze om thuisblijfmoeder te worden. En dat terwijl ik echt heel erg dol ben op mijn werk als juf. Waarom kiezen wij hiervoor? En vind ik dat niet saai? Hang ik dan de hele dag op de bank? Nee natuurlijk niet! Ik vind zelf wel dat er vaak raar van opgekeken wordt. Huh, werk je niet? Wat doe je dan? Terwijl dat naar mijn inziens toch een hele goede en bewuste keuze is. Én een fulltime job. Vandaag mijn verhaal hierover.
De keuze om thuisblijfmoeder te worden
Ik vind echt dat er tegenwoordig zo snel een oordeel ontstaat over eigenlijk van alles! Zo ook over mama’s die ervoor kiezen om thuisblijfmoeder te zijn. In mijn omgeving snappen de meeste mensen deze keuze gelukkig wel, maar er zijn ook genoeg mensen die me aankijken van ‘hé, werk jij niet?’ Het wordt in deze tijd niet meer gezien als iets ‘normaals’, terwijl dat vroeger heel gewoon was. Ben ik dan ouderwets? Haha.
Op verjaardagen en eigenlijk overal vragen mensen wat je doet. Ik vind het zelf dan best wel moeilijk om te zeggen dat ik op dit moment even niet werk, omdat ik voor Lars wil zorgen. Dan zeg ik er vaak achteraan dat ik ooit wel weer kijk of ik ergens in de buurt aan het werk kan gaan. Het voelt altijd heel dubbel op de één of andere manier.. Maar waarom eigenlijk? Het lijkt al snel of je iemand bent met weinig ambitie, terwijl dat echt het tegenovergestelde is. Ik ben zelf echt een juf, in hart en nieren en ik mis het lesgeven echt wel. Maar wanneer ik naar dat lieve mannetje kijk, dan wil ik niets liever dan ieder moment op de dag bij hem zijn.
Ambitie
Ik ben enorm blij en dankbaar dat ik degene ben die hem mag opvoeden, iedere dag weer. Dat ik degene ben die iedere ontwikkeling als eerste mee mag maken. Want man, man, wat gaat de tijd snel en wat wordt hij snel groot. Wil ik dat dan inruilen om te gaan werken? Nee, absoluut niet. Dit is voor mij het mooiste wat ik mee kan maken. Daar zit juist heel veel ambitie in: je kind zelf opvoeden, op je eigen manier en alles mee kunnen geven wat je hem mee wilt geven. Ik zeg niet dat ik altijd het juiste doe en iedereen maakt fouten, maar ik ben ervan overtuigd dat het voor een kind het beste is om bij zijn, of haar mama te zijn.
Opvang
Op een opvang weet je gewoon niet hoe ze met je kind omgaan en of hij wel alle aandacht krijgt die hij verdient. Ik weet nu zeker dat het goed zit. Tuurlijk, ik vind ook dat een kind aan andere mensen moet wennen. Maar laten we dan beginnen met de opa’s en de oma’s, die ook met alle liefde op Lars passen. Hierbij weet ik ook zeker dat Lars goed terecht komt en dat hij alle aandacht krijgt die hij verdient.
‘Gewoon’
Het is in deze tijd gewoon niet echt meer ‘gewoon’ om thuisblijfmoeder te zijn. De meeste vrouwen werken en dit is nu ‘gewoon’. Maar wat is eigenlijk gewoon? Ik denk dat je moet doen wat je zelf het beste vindt en dat we elkaar moeten laten zijn, zoals we zijn. De één kiest ervoor om fulltime te werken, de ander kiest voor een paar dagen en sommige mama’s kiezen ervoor om (tijdelijk) niet te werken. Ik weet ook dat er sommige mensen zijn die allebei moeten blijven werken en de keuze niet hebben. Maar iedere ouder wilt en doet het beste voor zijn, of haar kind. En doe vooral ook wat goed voor jezelf is. Sommige mensen willen juist graag blijven werken. Dat is dan ook helemaal prima. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en eigen keuze.
Wat is mijn verhaal achter de keuze voor thuisblijfmoeder dan?
Ook ik heb mijn eigen verhaal, achter de keuze voor thuisblijfmoeder. Allereerst is dat met stip op één, zoals ik al eerder vertelde, toch echt dat ik gewoon heel graag alles als eerste mee wil maken van mijn kind. De eerste keer omrollen, de eerste keer kruipen, lopen en noem maar op. Alles! Ik geniet er enorm van om Lars zo te zien groeien.
Persoonlijk vind ik de verhalen van de opvang ook niet altijd prettig en zijn we het geld dat ik zou verdienen, meteen kwijt aan de opvang. Waar doe ik het dan voor? Ja, misschien omdat ik mijn werk super leuk vind. Dat is namelijk wel zo, alleen geniet ik dan toch eerst liever van mijn eigen kind. Mis ik het straks te erg, dan kan ik altijd gaan werken. Nog tijd zat toch? Lars is maar één keer klein en de scholen lopen niet weg.
Daarnaast speelt mijn gezondheid ook mee. Lesgeven vind ik super, alleen doet dit me niet altijd even goed. Op dit moment ben ik veel minder vaak ziek, kan ik de rust nemen die ik nodig heb en kan ik genieten van dingen die ‘echt’ belangrijk voor mij zijn.
December 2016 viel ik uit door Pfeiffer en werd alles mij teveel. Ik belandde in een depressie en was ik totaal niet mezelf. (Hier weid ik nu niet verder over uit, al kan ik daar genoeg over schrijven.) Nu ik thuis ben, tijdens mijn zwangerschap en op dit moment, merk ik dat het veel beter met mij gaat. Is ook veel waard toch? Blije mama, is blije baby toch? Haha. Ik ben ook heel dankbaar dat het überhaupt op dit moment zo goed met mij gaat, heb nog nooit zoveel energie gehad. Duimen dat dit zo mag blijven, want de pijn is wel eventjes genoeg geweest eigenlijk.
Zo heb ik dus ook mijn eigen verhaal achter de keuzes die ik maak en ben ik niet zomaar ‘thuis’. Dat verhaal ziet natuurlijk niemand, als ze vragen wat je doet en je alleen daar antwoord op geeft.
Hang je dan alleen maar op de bank?
Nee, absoluut niet! Bij de opvoeding en het verzorgen van je kindje komt zoveel kijken. Je wilt dit natuurlijk wel heel goed doen hé! Daarnaast doe ik het huishouden, boodschappen, doe ik aan yoga, houd ik mijn blog bij en heb ik nog genoeg andere hobby’s. Ik vermaak me dus prima en kom zelfs nog tijd tekort op een dag! Het mama zijn is gewoon ook heel bijzonder (en grappig). Mis ik dan het contact met mensen niet? Nee hoor, ik kom zat mensen tegen en bij de yoga klets ik weer bij. Gelukkig is het tegenwoordig heel makkelijk om met mensen in contact te blijven.
Ik geniet dus enorm van het thuisblijfmoeder zijn. Ik zou het niet anders wensen, of willen. Hoe is het bij jullie? Herkennen jullie je in mijn verhaal? Welke keuze hebben jullie gemaakt? Ben erg benieuwd hoe jullie dit ervaren en zien! En nogmaals iedereen maakt zijn eigen keuze en als je daar achter staat is het toch helemaal goed?!
Tot zover mijn blog over mijn verhaal achter het zijn van een thuisblijfmoeder! Bedankt voor het lezen en ik ben er maandag weer met een nieuwe plog.
Volgen jullie me trouwens als op Bloglovin’, Facebook en Instagram? En KLIK hier mocht je mijn vorige plog gemist hebben! Hierin geef ik jullie een kijkje in mijn leven ‘als thuisblijfmoeder’, zelfs met quality time. En mocht je een hele normale dag willen zien? KLIK dan hier.
Liefs,
35 Comments
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Melissa
Goede keuze hoor. Mocht ik ook een kind krijgen zal ik ook eerste jaar thuisblijven
Felice Veenman
Zoals jij een overtuigd thuisblijf moeder bent, ben ik een overtuigd werkende moeder .
Jij wil geen moment van je kind missen, ik wilde mijn kinderen kunnen onderhouden. Dat zijn appelen en peren, en die kan je niet vergelijken. Endat moesten we dan ook maar niet doen. 🙂
Ilse Visscher
Daarom! Ieder kiest wat goed voelt en elke keuze is goed.
Jouvence
Goede keus! Als ik zelf ooit kinderen krijg, dan zou ik ook het liefst thuisblijfmoeder zijn of het combineren met vanuit huis werken.
Ilse Visscher
Ja combineren met vanuit huis werken kan natuurlijk ook. Als je beroep het toelaat haha.
An
Je hebt gelijk dat je die stap zet!! Ik ben zelf ook eens een poosje moeten thuis blijven door omstandigheden en dat heeft me veel deugd gedaan.
Ilse Visscher
Gelukkig, fijn dat het jou ook veel deugd gedaan heeft!
Nicole Orriëns
Mooie post! Ik ga hem delen op de Facebookpagina van Het Moederfront!
N.B. ik zou deelknoppen onder je posts zetten zodat mensen je posts makkelijker kunnen delen!
Ilse Visscher
Dankjewel, wat lief! En bedankt voor de tip! Ga ik doen.
Shirin
Heerlijk toch dat het kan! En als het jou keus is, lekker doen. Ik heb het zelf ook geprobeerd maar vond het niet fijn. Nu toch weer een working mom. Waar het om gaat is dat jij je fijn voelt
Ilse Visscher
Daar gaat het zeker om! En als dat werkt voor jou, helemaal prima. En inderdaad gewoon proberen, dan kan je altijd weer gaan werken.
Jessie – Business Blog School
Alleen al die term ‘thuisblijfmoeder’ vind ik zo raar. Die heeft al meteen iets denigrerends in zich. Geniet van Lars, ben erbij als-ie z’n eerste stapjes zet! Dat soort momenten missen werkende moeders vaak.
Bianca Schrijft
Iedereen probeert een keuze te maken die bij hem of haar past. Voor 20 a 30 jaar terug was thuisblijven de norm en was je een slechte moeder als je werkte. Tijden veranderen, maar men moet respect hebben voor ieder zijn keuze. Zeker als hij zo wel overwogen is als de jouwe.
Luc van de Wiel
Als het voor jou goed voelt, heb je de juiste keuze gemaakt! 🙂
Anke
Wat een fijn artikel! Ik ben ook gestopt met mijn (pittige) baan toen mijn zoontje 1 was, helaas na een vervelende periode waarin het allemaal teveel werd. Ik was liever op een ‘vrolijke’ manier gestopt, maar ik zit ook zo in elkaar dat ik niet snel opgeef en zo voelde het eerst wel. Pas later las ik dat stoppen met iets vaak gezien wordt als falen of opgeven, terwijl het juist heel dapper kan zijn om te stoppen. Ik denk dat dat voor werkende moeders op dit moment wel een beetje geldt, aangezien werken in combinatie met een jong gezin wel de norm is. Gelukkig heb ik nog nooit vervelende opmerkingen gehad over deze keuze en lijkt het erop dat er meer ruimte komt voor ieders persoonlijke afweging hierin. Heel erg fijn!
Ilse Visscher
Wat naar om te horen, erg vervelend voor je. Ik vind het heel knap dat je gestopt bent en aan jezelf hebt gedacht. Juist sterk ja! Fijn dat je daar ook geen opmerkingen over gehad hebt verder. Doen wat het beste is voor jou en voor je gezin! X
Onlinepharmacy
Indrukwekkend betoog. Dank u!online pharmacy
Katelijne
Wat een prachtige en bewuste keuze. Wie heeft het het recht om daar wat van te vinden…. Je doet het fantastisch! 🙂
Toch is die twijfel…. Doe ik dit goed? Zo vreselijk kenmerkend voor het ouderschap in z’n geheel… Blijf dichtbij jezelf, dan heb je in elk geval een keuze gemaakt waar je zelf in gelooft.
Ps, wat een prachtige kind met een fantastische naam!
Ilse Visscher
Wat een lieve reactie, dankjewel! En zeker dichtbij jezelf blijven is het belangrijkste. X
Amelie van Writings by Amelie
Zeker een terechte keuze. We mogen er zelfs geen vragen over stellen of taboe van maken, vind ik. Ik zou er misschien zelf ook voor kiezen om thuis te blijven om voor mijn kinderen te zorgen later!
Daisy de Vos Burchart
Ben zelf ook 4 jaar bewust thuisblijf mama geweest. Nu weer een opleiding aan het doen (door omstandigheden). Moet zeggen dat het me goed bevalt 🙂 Heb daarin tegen wel de eerste 2 jaar van de jongste thuis gezeten dus vind het zelf wel prima zo 🙂
Maar ik snap je keuze goed hoor! Ik had de eerste jaren van de jongste ook niet willen missen! ( uiteraard bij de andere ook de eerste tijd thuis gezeten 🙂 )
Annebelle
Iedereen moet doen waar hij/zij zichzelf prettig bij voelt. Eerlijk verhaal!
Kaylee
Fijn om te lezen dit! Heel interessant en ik was ook echt benieuwd naar “waarom” je hiervoor gekozen had.. Ik ben zelf werkzaam in de kinderopvang en vind het jammer om te lezen dat je daar, qua aandacht, over twijfelt.. Maar ik vind dat je een bewuste keuze gemaakt hebt en daar hoeft niemand over te oordelen! En wat een dotje is Lars zeg.. *hartjesogen*
Ilse Visscher
Wat lief! Dankjewel! En wat leuk dat je op de kinderopvang werkt. Je hoort hele gemengde verhalen en dat gaf me geen fijn gevoel (al ben ik natuurlijk gewoon zelf het liefste bij Lars). Hoeft natuurlijk niet overal zo te zijn en ik geloof echt dat jullie ook hart voor kinderen hebben! Alleen ben ik bang dat een baby soms iets minder aandacht krijgt dan hij/zij nodig heeft. Maar zo te horen zorg jij er voor dat dit niet gebeurd! 🙂
marlies
Goede keus hoor. Ik kies er nu ook heel bewust voor om thuis te blijven. Ik heb mijn goede baan ingeruild en werk nu als ZZP-er. Ik wil ook de zorg voor mijn kind niet uitbesteden, zeker het eerste jaar niet. Doen waar jij je goed bij voelt, dat is belangrijk, niet wat de ‘massa’ vind.
Ilse Visscher
Wat knap van je dat je ook die keuze gemaakt hebt. Hoe oud is jouw kindje? Geniet!
lydia
Uiteindelijk gaat het over doen waar je je fijn bij voelt. Het gevoel dat je je moet verantwoorden voor je keus., gauw afschudden hoor. Wie weet denk je er over een poosje weer anders over en als het kan. Why not. Onafhankelijk zijn is zeker fijn, en een vorm van terugdoen aan de maatschappij uit de studie ook. Maar afhankelijk zijn van werk vanwege de levensstijl, nou nee toch.
Laura | I scream beauty
Ik begrijp je helemaal! Ik ben over 3 weken uitgerekend en heb gelukkig verlof tot en met de zomervakantie (ben ook juf) maar kan nu al op zien tegen de tijd dat ik weer moet beginnen!
Ilse Visscher
Wat spannend! Zie je het allemaal zitten? Geniet nog eventjes en een hele fijne tijd toegewenst! En gelukkig heb je tot de vakantie verlof! Liefs x
Kelly
Ooh wat zou ik dat graag zijn. Thuisblijfmoeder maar helaas is dit financieel niet echt mogelijk. Het zou net kunnen maar dan kunnen we geen leuke dingen meer doen en dat vind ik ook wel heel erg belangrijk..? lekker genieten van je kleine, werken kan de rest van je leven nog..
Ilse Visscher
Snap ik heel goed.. Maar leuke dingen doen vind ik ook heel belangrijk en dan zou ik die keuze ook zeker gemaakt hebben. Jij ook genieten van je kind/kinderen! x
Chaya
Geef je groot gelijk. Het opvoeden van je kind is al een fulltimebaan. Daarnaast hoef je je niets aan te trekken wat een ander vind. Als jij je er goed bij voelt, dan is het goed.
Cynthia
Mijn dochter is 16 maanden oud en ik ben net pas aan het werk gegaan. Gedeeltelijk uit noodzaak (ik moest herstellen na mijn zwangerschap met HG en had niet direct een nieuwe baan), maar eerlijk gezegd vond ik het heel fijn om zoveel voor mijn dochter te zorgen. Dat ik nu weer aan het werk ben, heeft ook zn voor en nadelen. Ik snap je bewuste keuze. Heel mooi verwoord.
Ilse Visscher
Dankjewel! En hoe bevalt het werken? Tja, aan alles zitten voor en nadelen.. En je doet wat het beste voelt en is toch. En oef, dat herstellen duurt ook een tijd volgens mij. Hoe gaat het nu met je?